De tweede dag van ons wandelweekend rijden we na ons ontbijt richting Odeigne. We hebben deze wandeling gevonden in een van de wandelboeken, geschreven door Julien Van Remoortere. Op Google Earth hebben we gezien dat een groot deel van de wandeling door bossen gaat, dus we hebben beide zin in deze wandeling. We parkeren onze auto bij de kerk van Odeigne en trekken onze wandelschoenen aan.
We beginnen de wandeling over een onverharde weg langs de weilanden van Odeigne richting de bossen. In de productiebossen horen we wild lopen, maar zien ze jammer genoeg niet. Om richting Oster te wandelen moeten we een heuvel over klimmen. En over de onverharde wegen wandelen we richting Rue du Chalet Michel. Hier wandelen we over een asfalt weg door het centrum van Oster.
Tussen Oster en Freyneux wandelen we een behoorlijk on inspirerend stuk langs de doorgaande weg. We komen geen bankje tegen, geen leuk wandelpad en zeker weinig leuke uitzichten. We kunnen alleen maar vaststellen dat de wandeling tot nu toe niet heel inspirerend is. Nadat we de laatste boerderij voorbij zijn gelopen in Freyneux wandelen we weer op een onverharde weg. Eindelijk even geen asfalt onder onze voeten. Een boomstam langs de rand van de weg leent zicht prima als bankje en we houden een korte pauze.
Grote delen van de bossen waar we doorheen zouden wandelen zijn al jaren geleden gekapt. Maar hier zorgen de gekapte bomen niet voor een bijzonder uitzicht. We wandelen lange rechte stukken door on inspirerende natuur, in de hoop dat de wandeling toch nog interessant wordt. Wederom wandelen we weer langs een doorgaande weg over asfalt, gelukkig is het stuk deze keer wat korter.
Het laatste stuk van de wandeling gaat over een bosbouwweg. Misschien is dit niet de juiste benaming. We wandelen langs de bosbouwweg, gezien deze compleet vernield is door bosbouwers. De grond is zo nat dat we tot onze enkels in de drek zakken. Ook dit stuk van de wandeling is niet leuk om te wandelen. Over de asfaltweg wandelen we Odeigne weer in en zit deze wandeling er weer op.
Dit was voor ons de minst leuke wandelingen in de Ardennen. De wandeling gaat grotendeels over verharden en onverharde wegen. Er zijn in de Ardennen echt leukere paden te vinden dan deze wandeling beschreven door Julien Van Remoortere. Wij hebben al meerdere wandelingen van deze schrijver gelopen en deze gaan over het algemeen over grote onverharde wegen. Ook zijn wij onderweg geen enkel bankje tegen gekomen waar we even konden uitrusten en genieten van de natuur in de Ardennen.
Lengte: 13.5 km
Hoogteverschil: in totaal ongeveer 300 m