We rijden van Nelson naar Hope via Manning Provincial Park in het westen van Canada. Manning Provincial Park is vernoemd naar de oprichter E.C. Manning die tussen 1935 en 1940 Manning Provincial Park heeft gesticht. Door Manning Provincial Park loopt de snelweg Crowsnest Highway, nr 3. We rijden Manning Provincial Park via de East Gate binnen. Het park is ontzettend lang gerekt en heeft ongeveer een oppervlakte van 70.000 hectare.
Na een uur rijden door Manning Park rijden we naar het Cascade Lookout uitzichtpunt. Hier hebben we een zeer mooi uitzicht over Manning Provincial Park. Het weggetje naar boven is tot aan het uitzichtpunt verhard, naar de parkeerplaats voor de Heather Trail is de weg onverhard.
Morgen hebben we een dag uitgetrokken om over het Heather Trail te wandelen. Nadat we genoten hebben van het uitzicht is het tijd om weer naar beneden te rijden. We rijden naar de Beaver Pond waar we een leuk klein rondje wandelen. Er zitten tegenwoordig geen bevers meer in het meertje, maar de natuur is ontzetten mooi.
We rijden langs het centrum van Manning Provincial Park richting de drie meren, Lightning Lake, Flash Lake en Strike Lake. Er is een leuke rondwandeling rondom deze meren, maar we hebben maar 1 hele dag in Manning Provincial Park, dus we moeten keuzes maken. We parkeren onze auto bij Lightning Lake en wandelen naar de waterkant. De temperatuur is aardig gedaald en het is gewoon koud bij het meer. Na een korte wandeling wordt het tijd om richting de B&B bij Hope te rijden.
Bij het bezoekerscentrum bij de East Gate zijn wandelkaarten beschikbaar. In Manning Park zijn weinig beren, maar vraag wel naar de beer activiteit langs wandelpaden. Ook is er een manege waar je paarden kunt huren voor een lange tocht door de natuur van Manning Provincial Park.