Onze rondreis door de Westfjorden voert ons naar het meest uiterste westpunt van de Westfjorden, naar Látrabjarg. We tanken nog even in Patreksfjörður en doen ondertussen nog een paar boodschappen voor we het schiereiland oprijden. Via de verharde 62 komen we op de onverharde 612 en 615 uit. We slapen de komende drie nachten in een oud historisch museum aan de 612. We willen graag een dag wandelen langs de 14 km kliffen van Látrabjarg en een dag papegaaiduikers kijken bij dezelfde kliffen. De kliffen van Látrabjarg zijn een van de hoogste in IJsland, ruim 440 m hoog. We rijden over een iets minder goede onverharde weg naar de vuurtoren van Látrabjarg waar we onze auto parkeren. We beginnen onze wandeling langs de klif, maar het waait zo hard dat Sandra schuin tegen de wind in kan staan. En wandelend langs een 440 meter hoge klif is misschien niet het beste idee om te doen vandaag.
We wandelen terug naar de vuurtoren waar we uit de wind besluiten papegaaiduikers te kijken. Ook deze zitten met de harde wind in hun holen, maar af en toe komen ze toch naar buiten. Net of ze even willen weten of het weer al wat opklaart. We liggen, samen met een ander toerist, op onze buik om zo, zo min mogelijk wind te vangen. Na een paar uur papegaaiduikers spotten vindt de andere toerist het wel welletjes en vertrekt. Wij besluiten nog even te blijven liggen tot ook wij, verkleumd en wel teruglopen naar de auto. We hebben ondanks de wind ontzettend veel papegaaiduikers gezien. Het zijn zulke grappige mooie vogels dat ze blijven aantrekken. In de vele reizen die we hebben gemaakt, hebben we deze vogels al vaak mogen bekijken. Het blijven schitterende onhandige vogeltjes. Ze kunnen prima duiken, maar landen kunnen ze niet. Ze landen min of meer door zich tegen de rots te storten en een soort koprol te maken.
De tweede dag op Látrabjarg gaan we terug naar de vuurtoren om nog een keer te genieten van de schitterende kliffen van Látrabjarg. Niet alleen de papegaaiduikers zijn interessant, de kliffen zijn ook ontzettend imposant en schitterend om te zien.
Op het schiereiland van Látrabjarg zijn, buiten wat hotels, geen enkele faciliteiten. Voor een supermarkt of een tankstation moet je naar Patreksfjörður. Ook zijn alle wegen onverhard op het meest westelijke schiereiland van de Westfjorden van IJsland.